KONSERWACJA

Ze względu na upływ czasu oraz złą jakość papieru, na którym sporządzone zostały dokumenty z lat 1939-1945, wymagają one działań konserwatorskich. Od lat 70-tych ubiegłego wieku prowadzona jest we własnym zakresie stała konserwacja najbardziej zagrożonych zniszczeniem dokumentów. Część dokumentacji, wymagająca bardziej specjalistycznych zabiegów, oddawana jest do fachowych pracowni konserwacji papieru. Zachowanie i przechowywanie dokumentów w odpowiednim stanie jest podstawowym zadaniem Archiwum i Muzeum. Pozyskiwane w ostatnich latach dokumenty, między innymi oryginalne listy pisane z obozów koncentracyjnych, od byłych więźniów, ich rodzin czy kolekcjonerów, często wymagają natychmiastowej interwencji konserwatora, dlatego też tak ważne jest posiadanie własnej, dobrze wyposażonej pracowni.

DIGITALIZACJA

Prace nad digitalizacją zasobu archiwalnego Muzeum rozpoczęły się na początku lat 90-tych ubiegłego wieku i prowadzone są systematycznie aż do chwili obecnej. Prowadzone są dwukierunkowo. Zmierzają do opracowania, w oparciu o oprogramowanie Memoarch, dokumentacji poobozowej i tym samym stworzenia możliwości łatwego i szybkiego dotarcia do informacji w niej zawartej oraz zabezpieczenia archiwaliów poprzez ich skanowanie. Przedmiotem opracowania stały się księgi ewidencyjne więźniów, listy transportowe, wykazy więźniów przenoszonych do innych obozów, wykazy więźniów zwalnianych z obozu, wypisywanych ze szpitala, księgi zgonów USC, wykaz zmarłych więźniów pochowanych na cmentarzu „Zaspa” w Gdańsku, kwestionariusze personalne więźniów. Prace digitalizacyjne obejmują również Zbiory ikonograficzne.