Pro Memoria

Z przykrością informujemy, że 14 grudnia 2020 roku, w wieku prawie 103 lat  odszedł na wiecznych spoczynek pan Bogumił Sojecki.

Pan Sojecki urodził się 4 stycznia 1918 r. w Chmielnie. Był absolwentem prestiżowych polskich szkół gdańskich: Gimnazjum Polskiego Macierzy Szkolnej im. J. Piłsudskiego i Wyższej Szkoły Handlowej. Przed wybuchem wojny pracował w morskim przedsiębiorstwie spedycyjnym „Atlantic” w Gdańsku. Należał do Związku Harcerstwa Polskiego, w którym pełnił funkcję drużynowego drużyny morskiej.

8 września 1939 roku został aresztowany i doprowadzony do niemieckiej szkoły dla dziewcząt Viktoria Schule w Gdańsku, w której urządzono przejściowy obóz dla jeńców cywilnych. Stąd wywieziono go 11 września 1939 roku do znajdującego się  w budowie obozu Stutthof, gdzie nadano mu numer 624.  W styczniu 1940 roku został zwolniony z obozu jednak jego zdecydowana odmowa przyjęcia Niemieckiej Listy Narodowościowej stała się przyczyną kolejnego aresztowania. 22 maja 1941 roku Bogumił został przetransportowany do KL Auschwitz. W obozie tym, w którym nadano mu kategorię więźnia politycznego i numer 15 683, zdołał przetrwać do grudnia 1944 r., między innymi dzięki dobrej znajomości języka niemieckiego, umiejętnościom zawodowym i głębokiej wierze. Jego brat Kazimierz Sojecki zmarł 17 listopada 1941 roku w KL Auschwitz.

W grudniu 1944 roku rozpoczęła się długa wędrówka Bogumiła Sojeckiego po niemieckich obozach koncentracyjnych. 2 grudnia 1944 roku został przeniesiony do KL Dachau, następnie KL Buchenwald a wyzwolenia doczekał 6 maja 1945 roku, będąc więźniem KL Flossenbürg.

Po powrocie w strony rodzinne osiadł w Pucku, gdzie założył rodzinę i pracował do czasu osiągnięcia emerytury w Puckich Zakładach Mechanicznych w charakterze kierownika sekcji planowania i statystyki. Z pasją uprawiał turystykę rowerową, górską i kolarską oraz żeglarstwo.

Nigdy nie zapomniał o tym, co przeżył i widział jako świadek w niemieckich obozach koncentracyjnych. Swoje przeżycia obozowe opisał w opublikowanych wspomnieniach „Modlitwa więźnia” i „Golgota Zachodu”. Był też współautorem książki „Zagłada 4,8 mln w KL Auschwitz oraz piekło oświęcimskie we wspomnieniach prywatnych Władysława Rakoczego”.

Pan Bogumił przez wiele lat należał do Związku byłych Więźniów Politycznych Hitlerowskich Więzień i Obozów Koncentracyjnych Okręgu Pomorskiego. Działał aktywnie w Kole Stutthof biorąc udział w licznych lekcjach z młodzieżą szkolną, a także w uroczystościach i spotkaniach organizowanych przez Muzeum Stutthof. 

Bogumił Sojecki był wielokrotnie odznaczany. Przyznano mu Medal Zwycięstwa i Wolności, Medal 800-lecia Pucka, Srebrną i Złotą Odznakę „Zasłużonego Pracownika Morza”, honorową Srebrną i Złotą Odznakę Towarzystwa Krzewienia Kultury Fizycznej, Odznakę 100-lecia Zorganizowanej Turystyki w Polsce, Brązową Odznakę Turystyki Górskiej, Brązową Odznakę Turystyki Kolarskiej oraz Krzyż za Zasługi dla ZHP i Krzyż Harcmistrza ZHP. Z okazji setnych urodził pan Bogumił został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Pan Sojecki na zawsze pozostanie w naszej pamięci jako energiczny, pełen uśmiechu i wsparcia Przyjaciel Muzeum Stutthof.

Dyrekcja i pracownicy Muzeum Stutthof w Sztutowie składają Rodzinie i Bliskim wyrazy współczucia.